Olej rzepakowy to spożywczy olej roślinny wytwarzany z nasion rzepaku. W Polsce, podobnie jak większości krajów Europy jest podstawowym olejem roślinnym z powodu większej wydajności w przeliczeniu na hektar niż w przypadku pozostałych roślin oleistych.

Olej rzepakowy pozyskiwany jest w olejarniach, przeważnie poprzez tłoczenie wstępnie zmiażdżonych nasion zimnych lub podgrzanych w prasach ślimakowych lub walcowych albo poprzez ekstrakcję tłuszczu z nasion za pomocą różnych rozpuszczalników. W zależności od potrzeb w przemyśle stosuje się tłoczenie jednokrotne albo dwukrotne. Podczas tłoczenia na zimno temperatura oleju nie powinna przekraczać 40-50°C. Przy procesie dwuetapowym drugie tłoczenie przeprowadza się po podgrzaniu wkładu. Olej uzyskany z tłoczenia na gorąco musi zostać następnie poddany rafinacji.

Olej rzepakowy rafinowany jest bardziej odporny na działanie wysokiej temperatury, niż tłoczony na zimno. Podczas procesu rafinacji jest on pozbawiany zanieczyszczeń, staje się neutralny w smaku i ma długi termin przydatności do spożycia. Nadaje się do przygotowywania potraw w wysokiej temperaturze (smażenie, pieczenie, duszenie). Olej rzepakowy tłoczony na zimno stosowany jest do potraw nie obrabianych termicznie, np. surówek czy sałatek.

Olej tłoczony z odmian rzepaku podwójnie ulepszonego, tzw. „00 rzepak”, jest bogatym źródłem sprzyjających zdrowiu steroli roślinnych, podobnie jak oleje kukurydziany, sezamowy czy sojowy. Zawiera znacznie więcej kwasów omega-3, oraz kwasów omega-6. niż oliwa z oliwek, ale znacznie mniej omega-6 niż rekordziści – olej z pestek winogron i słonecznikowy. Jest drugim po oliwie źródłem kwasu oleinowego (odpowiednio 62,97 i 70,12%). Wyróżnia się wśród olejów roślinnych równoczesną wysoką zawartością witaminy E i witaminy K. Wyższą zawartość witaminy E od oleju rzepakowego tłoczonego na zimno ma tylko olej słonecznikowy.

Spośród olejów, olej rzepakowy zawiera najmniej niekorzystnych dla zdrowia kwasów tłuszczów nasyconych, w oliwie jest ich dwukrotnie więcej.